منافات عاشقی با تکفیر

ما ضمن پست قبلی که «عاشقی اساس وحدت امت اسلامی» نام داشت، ذیل یک عنوان فرعی به نام «منافات عاشقی با تکفیر» آوردیم که:

 متأسفانه در هر دو مذهب شیعه و سنی تندروانی وجود دارند که به آسانی کسانی را که برداشتی متفاوت از برداشت آنان از دین و آیات و روایات دارند، به کفر و بدعت متهم می کنند. این در حالی است که در قرآن آمده است:‏ حتی اگر کسی یک سلام اسلامی کرد، به او نگویید، مسلمان نیستی.« یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا ضَرَبْتُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ فَتَبَیَّنُوا وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى إِلَیْکُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیاةِ الدُّنْیا(سوره نساء، آیه 64)؛ ای مؤمنان هرگاه به جهاد در راه خدا رفتید، بررسی کنید. همین طور بدون بررسی کسی را که به شما سلام می کند، نگویید: تو مؤمن نیستی تا به این وسیله به مطامع دنیوی خود برسید.»

باید اختلاف نظرها را تا جایی که به انکار اصول دین نیانجامیده است، پذیرفت و کسی را از جرگه مسلمانی خارج نکرد. بسان مجتهدان که در عین اختلاف نظر و فتوا یکدیگر را به کفر و بدعت و خروج از دین متهم نمی کنند. 

در پی آن برخی با استناد به برخی از روایاتی که نوعاً از غالیان شیعه نقل شده است، تا آنجا پیش رفتند که علاوه بر این که ابوبکر و عمر را کافر به شمار آوردند، پیروان آن دو - یعنی اهل سنت - را نیز کافر به حساب آوردند و حتی شیعیانی را که آن دو را مسلمان محسوب می کنند، کافر خواندند. نمونه آن روایت ذیل است که عین متن ترجمه شده آن را به همان صورت کنایه آمیزش که در یکی از وبلاگ ها آمده، نقل می کنم:

در کافی ج1 ص374 روایت شده حضرت صادق(ع) فرمود سه نفر در قیامت مورد عنایت خدا قرار نمی گیرند و خداوند آنها را پاک نمی کند و عذاب دردناکی خواهند داشت یکی کسی که ادعای امامت و پیشوایی از جانب خدا بکند در حالی که منصوب خدا نباشد دوم کسی که امام منصوب از جانب خداوند را انکار کند و سوم کسی که معتقد باشد آن دو نفر، بهره ای از اسلام دارند! (مشابه این روایت در خصال صدوق و بحارالانوار هم هست)

در کامنت ها متن کامل این گونه مطالب و برخی از مطالب مربوط دیگر آورده می شود. مراجعه فرمایید.

گفتنی است که غالیان شیعه کسانی بودند که درباره ائمه(ع) گزافه گویی کردند و حتی آنان را به حد الوهیت رساندند و ادعا کردند که اصل و تمام اسلام ولایت ائمه است و با داشتن ولایت ائمه حاجتی به انجام واجبات و ترک محرمات نیست. اینان تمام آیاتی را جنبه مثبت داشت، بر ائمه(ع) تطبیق کردند و تمام آیاتی را جنبه منفی داشت، بر خلفاء نظیر ابوبکر و عمر انطباق دادند. اینان دل ائمه را خون کردند و بسیاری مشکلات را برای ائمه پدید آوردند تا آنجا که ائمه آنان را لعن کردند. بسیاری از ما در عین حالی که غالیان را لعن می کنیم و از آنان بیزاری می جوییم؛ اما باورها و رفتارهای آنان را مدح می کنیم و به آنها پایبندی نشان می دهیم.

من در اینجا بیش از این سخن نمی گویم و به نقل سؤال و پاسخی که میان موسی جارالله یکی از علمای سنی و سید شرف الدین یکی از علمای شیعه صورت گرفته، بسنده می کنم:

موسی جارالله: کتاب های شیعه تصریح کرده اند به این که همه فرقه های اسلامی کافر و ملعون و مخلد در آتش اند، مگر شیعه.

 پاسخ سید شرف الدین: من به خدا پناه می برم از تکفیر مسلمانان و از خدا کمک می خواهم بر ضد متعدی و گناهکار و مسخره گری که به سخن چینی می پردازد. چگونه بر شیعه جایز باشد، کسانی را تکفیر کند که اهل شهادتین و نماز و روزه و زکات و حج و ایمان به روز بازپسین اند؟ و پیشوایشان امام صادق(ع) طبق نقل سفیان بن سمط فرموده است: « الإسلام هو الظاهر الذی علیه الناس ، شهادة أن لا إله إلا الله ، وأن محمدا رسول الله صلى الله علیه وآله وأقام الصلاة ، وإیتاء الزکاة ، وحج البیت ، وصیام شهر رمضان؛ اسلام عبارت است از همان امور ظاهری است که مردم بر آن هستند؛ یعنی گواهی دادن به این که خدایی جز خدای یکتا نیست و این که محمد(ص) از سوی خدا فرستاده شده و نماز به پا داشتن و زکات دادن و زیارت خانه خدا به جا آوردن و روزه ماه رمضان گرفتن» و امام باقر(ع) طبق نقل سماعه فرموده است: « الإسلام شهادة أن لا إله إلا الله ، والتصدیق برسول الله صلى الله علیه وآله وبه حقنت الدماء ، وعلیه جرت المناکح والمواریث؛ اسلام گواهی دادن به این است که خدایی جز خدای یکتا نیست و محمد(ص) از سوی خدا فرستاده شده است. با این خونش محفوظ می گردد و می تواند با مسلمانان ازدواج کند و از آنان ارث ببرد. و نیز فرمود:« والاسلام ما ظهر من قول أو فعل، وهو الذی علیه جماعة الناس من الفرق کلها ، وبه حقنت الدماء ، وعلیه جرت المواریث وجاز النکاح.... ؛ اسلام عبارت است از قول و فعل و آنچه که جمع مسلمانان اعم از همه فرقه ها بر آن هستند. با آن خونش محفوظ می گردد و می تواند با مسلمانان ازدواج کند و از آنان ارث ببرد.... متون انمه ما در این زمینه در حد تواتر است و اجماع شیعه بر این عقیده است و اگر در برخی از کتاب های شیعه چیزی در زمینه تکفیر مخالفان باشد، مراد از تکفیر در آنها به معنای حقیقی نیست؛ بلکه مراد بزرگ و درشت شمردن مخالفت با ائمه اهل بیت است؛ چنان که در کتاب های صحیح ‌(اهل سنت) در زمینه کافر بودن تارک نماز و جنگ کننده با مسلمان و تهمت زدن به نسب و برده فراری و نوحه سرایی بر مردگان آمده است....(أجوبة مسائل جار الله - السید شرف الدین ص 47_48)

موسی جار الله: در بسیاری از ابواب کتاب های شیعه در ذیل آیاتی آمده است که ابوبکر و عمر و پیروان آن دو کافرند و این آیات متجاوز از صد مورد است....

پاسخ سید شرف الدین: ما از این روایاتی که درباره کافر بودن ابوبکر و عمر نقل شده است، برائت می جوییم و این آفت در خصوص این روایات از سوی برخی از غالیان راه یافته است.... هرکه آیات قرآن را در زمینه منافقان تدبر کند، ملاحظه می کند که خداوند منافقان را با کافران یکی به حساب نیاورده و حتی منافقانی را که رسول خدا(ص) را آزردند و سعی در خاموش کردن نور الهی داشتند، کافر نشمرده است و حتی باب رحمتش را به روی آنان گشوده است؛ آنجا که فرمود: «ویعذب المنافقین إن شاء أو یتوب علیهم إن الله کان غفورا رحیما؛ یعنی اگر خدا خواهد منافقان را عذاب می کند یا از آنان در می گذرد؛ زیرا که خدا آمرزنده و مهربان است (أجوبة مسائل جار الله - السید شرف الدین ص 76 _87 با مختصری حذف و تلخیص)

نظرهاي شما ( )

 (جمعه 86 فروردین 24 ساعت 8:46 عصر)